دكتر شيوا دولت آبادي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر با بيان اين مطلب گفت : با در نظر گرفتن چنين ارقامي مي توان پيش بيني كرد كه تنبيه بدني هميشه در حد نمادين و سمبليك خود باقي نمانده و به طور حتم تعداد زيادي از اين تنبيه هاي بدني به صورت آزارهاي شديد جسماني درمي آيد چراكه كنترل تنبيه بدني در شرايطي كه افراد خشمگين هستند ، كار سختي است و هر چه والدين بخواهند تنبيه را تنها در حد تهديد و نمادين داشته باشد از كنترل شان خارج مي شود بنابر اين با استناد به اين آمارها كه اكثرا توصيفي هستند ، دور از انتظار نيست كه كودكان در خانواده براي تربيت شدن مورد ضرب و شتم قرار بگيرند .
وي معضل كودك آزاري در جامعه را مانند كوه يخ عميقي كه تنها قله آن پيدا است ، توصيف كرده و افزود : آنچه از آزار كودكان شنيده مي شود تنها بخش كوچكي از اين وضعيت فجيع است كه به دليل شدت جرم به رسانه ها كشيده شده و چه بسيار از انواع ديگر كودك ازاري ها كه تحت عنوان ارقام سياه و غير قابل دسترسي در چارديواري خانه ها پنهان مانده و هيچگاه به مراكز درماني و پزشكي قانوني كشيده نمي شود .
اين روانشناس از مشاجرات شديد والدين، جمعيت زياد، بيكاري، فقر، اعتياد و وجود ناپدري و نامادري به عنوان عوامل زمينه ساز بروز كودك آزاري در جامعه ياد كرد و اظهار داشت : كودكان نارس ، معلول ، عقب مانده ذهني ، بيش فعال، بهانه گير و لجباز و هچنين كودكان ناخواسته و يا با جنسيت غير دلخواه والدين بيش از ساير كودكان مرود ازار والدين قرار مي گيرند .
دكتر دولت آبادي با انتقاد از نقص قوانين كودك آزاري و مصون ماندن پدر از مجازات ، تصريح كرد : عليرغم اينكه اكثر كودك ازاري ها در خانه وتوسط پدر رخ مي دهد اما از آنجا كه وي از نظر حقوقي مالكيت فرزند خود را دارد ، مساله ديگر جرم عمومي محسوب نشده و براي اثبات اتهام به شاكي خصوصي نياز بوده و مسلم است كه نه پدر و نه ساير افراد خانواده هيچگاه از وي شكايت نمي كنند ، به همين دليل تا زمانيكه در اين مورد چاره انديشي نشود و پدر خود را جوابگوي جرمي كه مرتكب شده نداند مسلم است كه همچنان شاهد تسهيل شدگي و فراهم شدن زمينه بيشتر آزار كودكان از سوي پدر خواهيم بود .
نظر شما